Elbette Sendin

Sessizliği bir battaniye gibi örttüm üzerime. Ansızın çıkageldiğin sokakları ezbere bildim. Ben iflah olmaz bir avareydim.

 Sende durdum, sende dinlendim.

Gecenin bir yarısı seni duydum

 zihnimde seni dinledim.  

Yağmurun en derininde 

seni andım, seni sevdim.

Bir çiçeğin üzerinde bir damla, aksederdi.

Ben yalnız seni söyler, seni severdim.

Çiçek de sendin, yaprak da benim için. 

Gören kalpler için elbette sendin.

Sessizlik, bilmedi senin kadrini

Seni gördüğüm sokaklar, 

Elimden aldı, battaniyemi

Avareydim en başında besbelli

Durdum, dinlendim, dinledim ve sevdim

Ömür böyle geçecek, gören kalpler için

Çiçek de sendin, yaprak da...

Kök de sendin, toprak da...

Güzellikler senden gelir hep,

Hayat veren sendin

Sendin bizi hayata bağlayan

Ve bizleri en güzel halimizde yaratan

Durdum, dinlendim, dinledim ve sevdim

Ömür öyle geçecek, 

Ben bunu böyle bildim...

Ekim, 2022, gece yarısı